Το καθεστώς της Τουρκίας ως «ασφαλούς χώρας»
25.3.2020
Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης E-001862/2020
προς την Επιτροπή
Άρθρο 138 του Κανονισμού
Eva Kaili (S&D)
Πρόσφατα, η Τουρκία χρησιμοποίησε την απελπισία των μεταναστών που βρίσκονται στο έδαφός της ως εργαλείο για να εκβιάσει την ΕΕ και την Ελλάδα. Οι τουρκικές αρχές υιοθέτησαν τη συλλογιστική ότι η ΕΕ, με το να κλείνει τα σύνορά της, αρνείται στους πρόσφυγες το δικαίωμα να διαφεύγουν από μια εμπόλεμη ζώνη σε μια ασφαλή επικράτεια.
Κατά την άποψη της Ελλάδας, η οποία επιβεβαιώθηκε από το Συμβούλιο και την Επιτροπή, τα άτομα που στάλθηκαν στα ευρωπαϊκά σύνορά της από τις τουρκικές αρχές δεν ήταν πρόσφυγες που ζητούσαν άσυλο, αλλά μετανάστες. Επιπλέον, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, θα πρέπει να παρέχεται άσυλο σε πραγματικούς πρόσφυγες που διαφεύγουν από εμπόλεμη ζώνη ή επικίνδυνο έδαφος, και όχι σε άτομα που επιθυμούν να μετακινηθούν από ένα ασφαλές έδαφος προς άλλο.
Ως εκ τούτου, ερωτάται την Επιτροπή: θεωρούν η ΕΕ και άλλοι διεθνείς οργανισμοί την Τουρκία «ασφαλή χώρα»;